حریم

اگر مرا به حریمت راهی بود

به اعماق قلبت می آمدم

و اندوهش را سراسر می زدودم

اگر مرا به حریمت راهی بود

بر مژگانت می نشتم

و از قاب چشمانت

دنیا را زیباتر می دیدم

اگر مرا به حریمت راهی بود

شانه ای می شدم

و در ژرفای شبهای گیسوانت

به آرامش می رسیدم

اگر مرا به حریمت راهی بود

در لایه لایه ی خیالت می تنیدم

و نام و نشان رقیب را می کاویدم

اگر مرا به حریمت راهی بود

به روی گونه های لاله گونه ات می خزیدم

و همراه با تبسم های شیرینت

قله های ابتهاج را در می نوردیدم

اگر مرا به حریمت راهی بود

بر لبانت می نشستم

و ترانه ی عشق و شیدایی را

نجوا می کردم

اگر مرا به حریمت راهی بود

پوپکی می شدم و شب تا به صبح

در کنار بسترت می آرمیدم

اگر مرا به حریمت راهی بود

بر خامه ی قلمت جاری میشدم

بر سپیدی صفحه ی کاغذت می چکیدم

و می نگاشتم که نازنینم

آیا مرا به حریمت راهی هست؟!