گفتم : که روی ماهت ، از من چرا نهان است

گفتم  : که روی ماهت ، از من چرا نهان است ...

گفتا : تو خود حجابی ، ورنه رخم عیان است ! ...

گفتم : که از که پرسم ، جانانشان کویت ...

گفتا : نشان چه پرسی ، آن کوی بی نشان است ! ...

گفتم : مراغم تو ، خوشتر زشادمانی ...

گفتا : که در ره ما ، غم نیز شادمان است ! ...

گفتم که سوخت جانم ، از آتش نهانم ...

گفت آنکه سوخت او را ، کی ناله یا فغان است ! ...

گفتم : فراق تا کی گفتا که تا توهستی ! ...

گفتم : نفس همین است گفتا سخن همان است ! ...

گفتم : که حاجتی هست ، گفتا بخواه از ما! ...

گفتم : غمم بیفزا ، گفتاکه رایگان است ! ...

گفتم : زفیض بپذیر ، این نیم جان که دارد ...

گفتا : نگاه دارش ، غمخانه تو جان است !...